Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 459

ลมพัดผ่านผิวทะเลสาบอันใสกระจ่าง

ทะเลสาบซิ่วสุ่ย ระลอกคลื่นเล็กๆ กระเพื่อมไปตามสายลม

แสงสว่างที่เคยเจิดจ้าทั่วกระท่อมริมทะเลสาบในยามราตรี บัดนี้ค่อยๆ มอดดับลง

"ข้า... ยังไม่ตาย?"

ภายในกระท่อม ชูซิ่วลืมตาขึ้นอย่างฉับพลัน

สิ่งที่ปรากฏแก่สายตาคือเพดานกระท่อมที่ทรุดโทรม และแสงจันทร์ที่ลอดผ่านช่องว่าง...