Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 389

ริมวังกษัตริย์ฉิน สวนฤดูใบไม้ผลิ

อวี้เหวินเฉียวยืนรออย่างกระวนกระวายอยู่นอกประตูใหญ่ของสวน เป็นครั้งคราวเขาชะเง้อมองเข้าไปในสวน

ในฐานะเสนาบดีกรมอาญา นี่คงเป็นสถานที่เพียงแห่งเดียวในเมืองหลวงนอกเหนือจากวังหลวงที่สามารถกันเขาไว้นอกประตูได้

ด้วยตำแหน่งของเขา แม้แต่การเข้าเฝ้าที่ตำหนักบูรพา องค์รัช...