Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 339

สวนที่เต็มไปด้วยพืชพรรณนานาชนิด กับทะเลสาบใสราวเสี้ยวจันทร์

ริมทะเลสาบเงียบสงัด สายลมพัดกิ่งหลิวอ่อนให้ไหวระริก กิ่งก้านทอดยาวลงบนม้านั่งโบราณที่ตั้งอยู่ข้างต้นไม้ ร่างบอบบางของหญิงสาวนั่งอยู่ทางขวาของม้านั่งยาว เฝ้ามองแสงสุดท้ายของวันที่ทอดยาวอยู่ขอบฟ้า

หลินเสวียไม่รู้ว่าตัวเองนั่งอยู่ที่นี่นาน...