Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 200

สนธยาสีทอง เมฆแดงดุจโลหิต ทอแสงลงบนลานของเรือนจำ

หากเป็นเรือนจำทั่วไป ช่วงเวลาอาหารเย็นเช่นนี้ ผู้คุมคงมาไล่นักโทษกลับเรือนนอนแล้ว แต่ที่เรือนจำหงโจวแห่งที่สามนี้ ผู้คุมทุกคนกลับทำเหมือนคนตาบอด ไม่สนใจว่านักโทษกำลังทำอะไรกันอยู่เลย

ชูซิวมองนักเลงคุกสองคนตรงหน้าด้วยสีหน้าเรียบเฉย

"ไอ้เฒ่าหื่น มึ...