Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 967

ในที่สุด ภายใต้สายตาของผม เธอจำต้องรับสาย แล้วพูดด้วยน้ำเสียงไม่พอใจว่า "ฮัลโหล จะเร่งอะไรนักหนา? ฉันบอกแล้วไงว่าจะถึงบ้านในไม่ช้า"

อู๋หยางเฉียงโมโหขึ้นมาทันที เขาตะโกนใส่โทรศัพท์ว่า "กูถามว่าแกอยู่ที่ไหนตอนนี้? ออกไปเที่ยวเล่น ไปกับใคร? กูโทรถามเพื่อนสนิทแกทุกคนแล้ว ไม่มีใครอยู่กับแก เอาดีๆ แกไม...