Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 765

"บ้านของฉันอยู่ตรงหน้านั่นแหละ" หญิงผู้นั้นชี้ไปที่บ้านพักธรรมดาๆ หลังหนึ่งข้างหน้า

ผมพยักหน้าพลางตอบว่า "อืม งั้นเราไปกันเถอะ"

"ได้ค่ะ" หญิงผู้นั้นรับคำ แล้วพวกเราก็เดินไปด้วยกัน

ตอนนี้ประตูบ้านถูกล็อกไว้แล้ว หญิงผู้นั้นหยิบกุญแจออกมาไขเปิด

พอเข้าไปก็เห็นลานบ้านโล่งๆ แต่กลับไม่มีดอกเจ็ดราตรีอยู...