Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 672

ฉันกดมือลงบนไหล่ของเขาแล้วเอ่ยขึ้น "อย่าเพิ่งลุกนะ ตอนนี้ตัวเธอมีแต่แผล ต้องพักให้เต็มที่ก่อน"

เสี่ยวหลิวที่นอนอยู่บนเตียงมองฉันด้วยสายตาซาบซึ้ง "ถ้าวันนี้ไม่มีลุงเจ้า ผมคงถูกไอ้สองคนนั้นรุมซ้อมตายแน่ๆ ซือฉี รีบขอบคุณลุงเจ้าเร็ว"

เมื่อได้ยินคำพูดของเสี่ยวหลิว ซือฉีรีบหันมาลุกขึ้นยืนแล้วพูดกับฉัน...