Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 345

พูดจบ ผมก็เหวี่ยงเข็มขัดในมือเสียงดัง "แป๊ะ" "แป๊ะ" ไอ้หมอนั่นที่ผมเพิ่งจัดการล้มลงพื้นยังไม่ทันได้ตั้งตัว ส่วนคนอื่นๆ ก็ยิ่งต้องคิดหนักว่าควรจะเข้ามายุ่งดีไหม

"แล้วแกต้องการอะไรกันแน่? ต้องการอะไร?" หวังจั้นคงเกือบบ้าเพราะผมแล้ว ตาแดงก่ำมานาน อยากจะคลั่งแต่ก็ได้แต่กลั้นความโกรธไว้

"ง่ายมากนะ ผมเป...