Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 1097

ขณะที่ศีรษะยังคงตั้งอยู่ข้างๆ ใบหน้าน่าขยะแขยง ตายตาไม่หลับ

ฮึ่ย!

แม้แต่ทหารใจเหี้ยมยังต้องสูดลมหายใจเฮือกเมื่อเห็นสภาพอันน่าสยดสยอง

"ไอ้เวร! เบอร์ 58 ออกมาเดี๋ยวนี้!" ผู้คุมเรือนจำตะโกนด้วยความเดือดดาล

จากนั้นลูกน้องหลายคนก็ถือปืนมาปลดล็อกประตูห้องขัง ผมลุกขึ้นยืนอย่างใจเย็น พูดว่า "มีอะไรหรื...