Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 744

วันเวลาผ่านไปในพริบตา

ยามเมื่อดวงอาทิตย์ค่อยๆ ลับขอบฟ้า เสี่ยวหยู่ยืนถือแก้วกาแฟอยู่หน้ากระจกบานใหญ่ในชุดสูทที่รีดเรียบไร้ที่ติ

เขาหรี่ตาเล็กน้อย จิบกาแฟหนึ่งอึก แล้วพูดด้วยแววตาเป็นประกาย

"พวกเราเอ๋ย มันมืดแล้ว เตรียมตัวทำงานได้ ค่ำคืนนี้เวลาของเรากระชั้นชิดมาก"

"ไม่มีปัญหาครับพี่หยู่ การเตรียมก...