บทที่ 712

หลังอิ่มหนำสำราญ ดวงอาทิตย์ก็เอียงลาลับ

ในฤดูใบไม้ร่วงอันหนาวเหน็บนี้ แม้แสงอาทิตย์ก็ยังดูเย็นเฉียบราวกับน้ำแข็ง

ทั้งสองเดินออกจากร้านอาหารด้วยท่าทีสนิทสนม พอโดนลมหนาวที่พัดกระโชกบนถนน สติก็กลับมาแจ่มใสขึ้นทันที

ถึงกระนั้น เมื่อเหยี่ยนกุยหงเอ่ยปาก ลิ้นยังคงพันกันอยู่บ้าง เสียงพูดจึงฟังไม่ค่อยชั...