Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 672

คณะเดินทางกลับมาท่ามกลางแสงจันทร์ ท้องฟ้ามืดสนิท เส้นทางในหมู่บ้านเขาที่เปลี่ยวร้างอยู่แล้ว ยิ่งดูน่าขนลุกน่ากลัวเข้าไปใหญ่

ลมหนาวพัดมาเป็นระลอกจากหุบเขา พัดผ่านถนนแคบๆ ส่งเสียงหวีดหวิวแหลมคม ราวกับ "เสียงร่ำไห้ของวิญญาณ"

"พี่อวี๋ พี่แน่ใจนะว่าที่นี่ไม่มีอะไร... ไม่สะอาด จริงๆ เหรอ ผมรู้สึกว่า.....