Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 32

ม่านราตรีแผ่คลุม สายลมอุ่นยังคงเย็นเฉียบ

ถนนที่คึกคักมาทั้งวันค่อยๆ เงียบสงบลง ชายร่างใหญ่ที่เมาค้างเดินโซเซกลับบ้าน บนถนนเงียบไร้ผู้คน มีเพียงโคมไฟถนนสลัวๆ ตั้งตระหง่านอยู่

ในความมืดมิดอันเงียบงัน มีลำแสงสีฟ้าสลัวพุ่งผ่านไป!

เส้นสีม่วงที่บิดเบี้ยวอย่างประหลาดบนตัวรถ เปล่งแสงระยิบระยับทอดยาว รา...