Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 311

เสี่ยวอวี่ขับรถจากไปอย่างสง่างาม จินหู่ที่ทรุดตัวลงกับพื้นจ้องมองเงาด้านหลังของรถคันนั้น ดวงตาที่เหม่อลอยเปลี่ยนเป็นเต็มไปด้วยความแค้นในพริบตา

"เสี่ยวอวี่สินะ? ข้าจะทำให้เจ้าตายอย่างทรมานให้ได้! แล้วก็ไอ้เหยี่ยวล่าเนี่ย ไอ้พวกทรยศ ข้าจะถลกหนังแกะกระดูกมันให้สาสม เพื่อระบายความแค้นในใจข้า!"

จินหู...