Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 264

เมื่อแสงอรุณสายแรกลอดผ่านม่านโปร่งบางราวปีกจักจั่น ส่องกระทบเข้ามาในห้อง

เสี่ยวหยู่ที่เหน็ดเหนื่อยจนหมดแรงยกมือขึ้นบังแสงที่แม้จะไม่ได้จ้าเกินไปนัก

"ทำไมเร็วจัง ฟ้าสว่างแล้วเหรอ"

เสี่ยวหยู่ค่อยๆ ตื่นขึ้น รู้สึกเมื่อยปวดไปทั้งร่าง เมื่อนึกถึงเหตุการณ์อันเร่าร้อนเมื่อคืน เขาได้แต่ยิ้มขื่น

เขาก้มลง...