Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 234

เสี่ยวอวี่: นักรบผู้กลับมา

เสี่ยวอวี่เดินออกจากโรงพยาบาลในยามที่ฟ้าเพิ่งเริ่มสาง เขาถูนัยน์ตาที่แดงบวมเล็กน้อย แล้วขับรถจากไป

"ออกรบฆ่าศัตรูงั้นเหรอ? ฮึ คนพิการอย่างฉันจะยังจับปืนไหวอีกหรือ?"

เหยี่ยวราตรีเอียงหน้ามองแสงอาทิตย์นอกหน้าต่าง พลางพลิกข้อมือของตัวเองเบาๆ ความเจ็บปวดที่แล่นเข้าถึงหัว...