Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 202

สง เชิ่งจือ ยืนอยู่บนดาดฟ้าตึกระฟ้าเพียงลำพัง เฝ้ามองมนุษย์ที่เดินไปมาบนพื้นดินราวกับมดปลวก สุดท้ายเธอก็ไม่ได้ไปสนามบิน

"เสี่ยวหยู่ ฉันรู้สึกเสียใจขึ้นมาอย่างไรชอบกล..."

เสียงกระซิบแผ่วเบาของสง เชิ่งจือ พร้อมความรู้สึกอ้างว้างที่แล่นเข้ามาในใจอย่างฉับพลัน

หลังจากวุ่นวายกันพอสมควรที่สนามบิน ทั้งสา...