Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 158

แสงอรุณอันสดใสสาดส่องลงมา เสี่ยวยู่นอนอยู่บนเตียงเล็กๆ อันแข็งกระด้างของเขา

แสงแดดลอดผ่านช่องว่างระหว่างแผ่นไม้ของหน้าต่าง ละอองฝุ่นยังคงล่องลอยอยู่ในอากาศ แต่กลิ่นน้ำมันเครื่องที่คุ้นเคยนั้นจางลงไปมาก

ดวงตาคู่นั้นที่ไม่ได้หลับไม่ได้นอนทั้งคืนเต็มไปด้วยเส้นเลือดฝอย เสี่ยวยู่ถอนหายใจเบาๆ ค่อยๆ ลุ...