บทที่ 108

ท่ามกลางเสียงร่ำไห้และครวญครางที่ดังราวกับบทเพลงซิมโฟนี ดวงตางามของซ่งชิงจือยังคงจับจ้องที่เสี่ยวหยู่

พร้อมกับเสียงทุบตีของหมัดเหล็กที่ดังขึ้นเป็นระลอก ประกายในดวงตาของเธอกลับเย็นชาลงทุกที

"เด็กเกินไป"

ผู้หญิงอาจจะซาบซึ้งใจกับผู้ชายที่ยื่นมือเข้าช่วยในยามคับขัน แต่ในขณะเดียวกันก็รู้สึกว่าผู้ชายท...