Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 910

ไทยลิต-โปร: บทแปลวรรณกรรมจีน-ไทย

"หยางตง ช่วยฉันด้วย!"

เสียงร้องโหยหวนค่อยๆ จางหายไปเมื่อหยางตงลืมตาขึ้นอย่างตกใจ เหลือเพียงเสียงก้องในโสตประสาท

เหงื่อเย็นไหลจากหน้าผาก ขณะที่เด็กน้อยข้างๆ ราวกับสัมผัสได้ถึงบรรยากาศผิดปกติ จึงร้องไห้เสียงดัง "แว้!"

ว่านว่านที่อุ้มหยางเสี่ยวอวี่อยู่รีบกอดลูกแน่...