Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 62

ยางตงมองหยิงเหยินอย่างเหม่อลอย เป็นเวลานานโดยไม่ขยับตัวเลย

"ผมกำลังฝันอยู่ หรือว่าตายไปแล้ว?"

หลังจากผ่านไปพักใหญ่ ยางตงจึงเอ่ยคำถามที่ค้างคาใจออกมา

"ไม่ได้ฝัน และก็ยังไม่ตาย คุณสบายดี นี่คือโรงพยาบาล"

หยิงเหยินถือผ้าขนหนูสีขาวสะอาด ค่อยๆ ซับเหงื่อเย็นบนหน้าผากของยางตง ด้วยท่าทีอ่อนโยนเหมือนในอดีต...