Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 30

"ไปกับฉันไหม?"

หยางตง้งงไปชั่วขณะ "หมายถึงหนีตามกันไปเหรอ? ควบม้าร่อนไปด้วยกัน ชมความงามของโลกอะไรทำนองนั้นน่ะเหรอ?"

"หนีตามกันบ้าบออะไรยะ!" ไป๋เม่ยเอ่ยอย่างกระเง้ากระงอด พลางยกมือขึ้นเคาะศีรษะของหยางตงเบาๆ "ฉันหมายถึงหาที่พักที่มนุษย์อยู่ได้ให้นายน่ะ"

"ที่นี่ก็พออยู่ได้อยู่หรอก... แบบฝืนๆ น่ะน...