Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 116

คำพูดที่ค่อนข้างไร้เดียงสาของสวี่เอี้ยนหราน ดังระเบิดข้างหูเสินหยุนหรงราวกับฟ้าผ่า

"แย่แล้ว ฉันลืมไปได้ยังไงว่าเอี้ยนหรานยังอยู่บ้าน" เสินหยุนหรงรู้สึกอับอายในใจ

เธอกำลังจะผลักหยางตง้งออกไปอย่างรวดเร็ว แต่กลับได้ยินเขาหัวเราะพูดว่า "คุณเจ้าของร้านคงมีอะไรเข้าตา ผมช่วยเป่าให้ เป็นยังไงบ้างครับ คุณเ...