นางฟ้าผู้ทำลายล้างของฉัน

บทที่ 630

เรื่อง

หากจะยืมประโยคจาก "A Chinese Odyssey" มาอธิบายความรู้สึกของเสินเยว่ในตอนนี้ก็คงเป็น: "ผมเดาถูกเรื่องข้อความแรก ที่นางคนนั้นร้องครางได้ไพเราะบนเตียง แต่ไม่นึกว่าข้อความเสียงที่สองที่ยาวกว่า ก็ยังเป็นเสียงครางอันไพเราะบนเตียงอีก..."

เสียงครางที่ดังขึ้นอย่างกะทันหันนั้น ฟังแล้วช่างแสบหูเหลือเก...