Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 548

คนเมามายเมื่อไม่ถึงตายและไม่มีนิสัยแย่ที่จะจำอะไรไม่ได้หลังเมาค้าง เมื่อตื่นขึ้นมาก็จะค่อยๆ นึกได้ว่าตนเองทำอะไรลงไป

เซินเยว่มองเหม่อไปที่เย่ซิวลั่วที่ยิ้มแบบภรรยาผู้ประเสริฐ ร่างอ้อนแอ้นไร้อาภรณ์ปกปิด สองเนินอกขาวนวลสั่นไหวอย่างไร้ความละอาย เขารู้สึกเพียงขมขื่นในอกพุ่งขึ้นมาตามลำคอไม่หยุด

เมื่อคื...