Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 344

คำพูดของเสี่ยวเฉ่าเหมือนสายฟ้าฟาด ฉีกม่านหมอกในความคิดของหลี่ซง

ใบหน้าของเขาพลันแดงก่ำ ร่างกระโจนขึ้นแล้วทรุดฮวบลงกับพื้น มือปัดส่งกริชดำออกไป

ปฏิกิริยาของหลี่ซงไม่ได้ทำให้เสี่ยวเฉ่าแปลกใจ เธอเพียงเดินไปหยิบกริชดำขึ้นมาพิจารณาอย่างละเอียด

เธอไม่ได้มองผิด อักษรโบราณสองตัวบนด้ามกริชนั้นคือ "เฉินโ...