Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 955

อาจารย์จางเต้าราน เผยรอยยิ้มบางๆ ลูบเคราแพะของตน รู้สึกพอใจอย่างยิ่งกับการแสดงออกของโอวหยางจื้อหยวน

หนานกงเลี่ยหันไปมองตงฟางอวิ๋นจู้และซูเฉียนคุน พลันนึกอะไรขึ้นมาได้ จึงกล่าวว่า "ใช่แล้ว โอวหยางจื้อหยวน ที่จวนดาวเจ้า เจ้ายังพูดไม่จบ พูดต่อเถิด"

ตงฟางอวิ๋นจู้รู้สึกใจหล่นวูบ สีหน้าซีดเผือด ดวงตาเผย...