Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 810

ตงฟางซื่อสุ่ยหันไปมองอย่างสัญชาตญาณ

หูซูชิงโบกมือเรียวงามของนาง ม่านเมฆสีรุ้งพริบพรายดุจสายฟ้าครอบคลุมไปทั่ว ร่างกายของนางวูบหายกลายเป็นลำแสงสีรุ้ง พุ่งหนีไปอย่างบ้าคลั่ง

"หญิงเจ้าเล่ห์! กล้าหลอกข้า!"

ตงฟางซื่อสุ่ยพบว่าตนถูกหลอก โทสะพลุ่งพล่านราวภูเขาไฟระเบิด เขาหมุนตัว ม่านเมฆสีรุ้งกว้างร้อยจั้ง...