Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 40

วรรณกรรมจีน

สิ่งที่น่าตกใจยิ่งกว่ายังตามมาอีก เฉียงเหยาเฉียง (คนฟันเหยิน) ต้องการอวดความสามารถของตัวเอง จึง "ฉิว" ดึงเศษกระจกบนโต๊ะเข้าสู่ฝ่ามือในชั่วพริบตา ทุกคนยังมองไม่ทันเห็นว่าเกิดอะไรขึ้น เขาก็กำมือแน่น

"กรอบ กรอบ กรอบ..." เฉียงเหยาเฉียงบีบมือเบาๆ เสียงเศษกระจกถูกบดขยี้ดังมาจากฝ่ามือ จากนั้น...