Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 386

"ผี...มันเป็นผีจริงๆ...รีบหนีเร็ว..."

เสียงตะโกนลั่น พวกเด็กหัวเกรียนวิ่งหนีกระเจิดกระเจิง หายลับไปในความมืดของราตรีอย่างรวดเร็ว

ไม่นาน เหลือเพียงไอ้หน้าแผลเป็นคนเดียว มันวิ่งไปที่รถโดยสัญชาตญาณ แต่กลับพบว่าประตูรถเปิดไม่ออกเสียแล้ว เหงื่อเย็นไหลโซมหลัง ทั่วร่างชุ่มโชกในพริบตา

"อ๊า...แก...แกอย...