Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 340

แต่ไกลๆ โอ๋หยางจื้อหยวนเห็นเจ้าซือถิงนั่งอยู่บนโขดหิน ขาเรียวขาวทั้งสองข้างเบียดชิดกันแน่น คอยมองซ้ายมองขวาด้วยความระแวดระวัง กลัวว่าจะมีใครเห็นสภาพที่เธอไม่มีอะไรปกปิดส่วนล่าง

โอ๋หยางจื้อหยวนฉุกคิดขึ้นมาทันที เขาสูดลมหายใจลึกแล้วกลั้นหายใจดำลงใต้น้ำ ว่ายไปใต้โขดหินอย่างเงียบกริบ ในน้ำทะเลใสแจ๋วนั้...