Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 259

ไทยลิต: การแปลวรรณกรรมจีน-ไทย

#วรรณกรรมจีน

ไป๋เสี่ยวหย่ามองใบหน้าหล่อเหลาตรงหน้า หัวใจราวกับถูกเชือกเส้นบางๆ ดึงรั้ง แก้มสวยระเรื่อด้วยสีแดงเรื่อจากความอาย ดวงตางามพร่าไปด้วยความหวั่นไหว เธอเอ่ยเสียงแผ่ว "ฉัน...ฉันตกลง แต่แตะได้แค่ครั้งเดียวนะ!"

โอหยางจื้อหยวนไม่คิดว่าไป๋เสี่ยวหย่าจะตกลงกะทันหั...