Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 168

จงเหยาเพียงแต่ก้มลงมอง ไม่พูดอะไร เร่งคันเร่ง ฝุ่นฟุ้งกระจายตลอดทาง พุ่งตรงเข้าสู่ตัวเมืองอย่างรวดเร็ว ตลอดทาง สายลมเย็นพัดผ่าน การแล่นฉิวในความเงียบสงบของราตรี ความรู้สึกนี้ทำให้โอหยางจื่อหยวนรู้สึกสบายอย่างยิ่ง แต่ถ้าเปลี่ยนเป็นเขาขี่มอเตอร์ไซค์ โดยมีสาวตำรวจสวยนั่งซ้อนท้ายกอดเขาไว้แน่น บางทีอาจจะ...