Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 1106

สุพิชฌาย์เห็นว่าเอี้ยงจือเหวินกำลังจะจากไป ด้วยความร้อนใจจึงคิดอุบายขึ้นมาทันที เธอร้อง "อ๊าย!" เสียงหวานก่อนจะทำทีเป็นอ่อนระทวยล้มลง

เอี้ยงจือเหวินโดยสัญชาตญาณยื่นมือใหญ่ออกไปรับร่างของสุพิชฌาย์ไว้ได้ทันที

ใบหน้าเล็กๆ ของสุพิชฌาย์แดงระเรื่อ ดวงตาวาววับด้วยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ มือน้อยๆ สั่นเล็กน้อยก่อ...