ทัศนียภาพสีชมพู

บทที่ 1084

พื้นที่กว้างใหญ่เหลือเกิน หากอาศัยเพียงการบินด้วยตัวเอง ไม่รู้ว่าจะต้องใช้เวลานานเท่าไรกว่าจะไปถึงทางออก โอ๋หยางจื้อหยวนจึงสะบัดมือ นำยานรบดาวดึงออกมาแล้วก้าวขึ้นไป

สายตาของเขาจับจ้องไปยังทิศทางที่รับรู้ถึงกลิ่นอายของสามสิบสามชั้นฟ้า สั่งการยานให้เร่งความเร็ว

ไม่รู้เพราะอะไร โอ๋หยางจื้อหยวนรู้สึกว...