Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 776

หลังจากที่ปลอบประโลมฮวาหมานอวี่ด้วยการแสร้งทำเป็นเศร้าลึกซึ้ง ชูเจิ้งไม่ได้ลำพองใจแต่อย่างใด แต่กลับรู้ดีว่าต้องหาแพะรับบาปมารับผิดแทนการกระทำอันไร้ยางอายของตน

พวกเราต่างรู้กันดีว่า เพื่อนเอ๋ย แท้จริงแล้วคุณคือคนที่ต้องแบกรับความผิดนั่นเอง

ดังนั้น ไอ้คนไร้ยางอายอย่างชูเจิ้งจึงนึกถึงกู้หมิงช่วงทันท...