Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 758

"ยิ้มสิ ข้าจะดูเจ้ายิ้มนี่แหละ! พอยิ้มพอแล้วก็บอกข้าสักคำ"

ฉู่เจิ้งยืนอยู่ท่ามกลางเสียงหัวเราะบ้าคลั่งของชายเหลียง มุมตาของเขากระตุกอย่างรวดเร็ว เขาสะบัดมือผลักมือที่พยายามคว้าแขนเขา จ้องตาอีกฝ่ายเขม็ง ยืดหลังตรงขึ้นเล็กน้อย 'อดทน' รอจนเสียงหัวเราะของเด็กเคราะห์ร้ายคนนี้หยุดลง แล้วจึงยิ้มที่ไม่ถึ...