Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 7

เย่เอ๋อหยิงซู ยืนอยู่ในเงามืมด้านข้างประตูสถานีตำรวจ เมื่อเห็นชูเจิ้งเดินออกมา เธอจึงค่อยๆ เดินตามมาอย่างเก้อเขิน "ชู...ชูเจิ้ง ขอโทษนะคะ ฉัน...ฉันตกใจมากตอนนั้น ฉัน..."

"ไม่เป็นไรหรอก ไม่มีอะไรหรอก นอกจากขาฉันเกือบหัก ต้องกินไก่แม่สักหลายตัวเพื่อบำรุงร่างกายแล้ว ก็ไม่มีอะไรสำคัญ... เอ่อ คุณชายสบ...