Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 560

ใบเฉิงชิงที่ซบอยู่ในอ้อมอกของชูเจิ้ง ร้องไห้อยู่นานเท่าไรเธอเองก็ไม่รู้

การร่ำไห้ครั้งนี้ของเธอได้ระบายความคิดถึง ความน้อยใจ ความเคียดแค้น และความรักอันเร่าร้อนที่สะสมมาตลอดปีกว่าออกมาจนหมดสิ้น จนกระทั่งท้องของเธอร้องจ๊อกๆ เธอจึงซบไหล่ของชูเจิ้ง เช็ดทั้งน้ำตาและน้ำมูกลงบนบ่าของเขา แล้วเงยหน้าขึ้น...