Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 126

แปลวรรณกรรมจีน

"โอ๊ะ! เขาถูกชกจนกระอักเลือดเลยหรือ? ไม่เป็นไรใช่ไหม?" ชายจื่อเยียนรู้สึกใจหายวาบ แต่แล้วก็นึกขึ้นได้ว่าไอ้คนนี้คราวก่อนก็โดนชิ่นเฉาซัดจนกระอักเลือดเหมือนกัน แต่ก็ยังกระปรี้กระเปร่าพอที่จะถอดเสื้อผ้าเธอได้... พอนึกถึงตรงนี้ ใบหน้าของชายจื่อเยียนก็แดงระเรื่อ เธอเบือนสายตาจากฉู่เจิ้ง...