Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 262

หลิวหน้าแผลจะไปไหนดึกดื่นแบบนี้? จะไปทำอะไร?

เฉินเหลาลี่รู้สึกใจเต้นแรงจนแทบขึ้นมาติดคอ รีบย่องตามหลังเขาไปเงียบๆ ค่อยๆ เดินอย่างระมัดระวังไปทางประตูหลังในความมืดสลัว

หลิวหน้าแผลในความมืดดูราวกับภูตผี ช่างน่ากลัวและชั่วร้ายเหลือเกิน

เมื่อเขามาถึงประตูหลัง เขาชะเง้อมองไปรอบๆ ราวกับหมาป่า สำรวจตรวจต...