Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 106

โซเฟียมีสายระโยงระยางเต็มตัว ทำให้ลุงหลี่รู้สึกปวดใจยิ่งนัก

เครื่องวัดชีพจรแสดงเส้นกราฟการเต้นของหัวใจอย่างต่อเนื่อง ส่งเสียงดังติ๊ด ติ๊ด ติ๊ด

ขวดน้ำเกลือสี่ห้าขวดแขวนอยู่เหนือศีรษะเธอ โซเฟียนอนนิ่งไม่ไหวติงบนเตียงคนไข้ราวกับหลับใหล

ริมฝีปากซีดขาว ใบหน้าเขียวคล้ำ หากไม่มีชีพจร ก็คงไม่ต่างอะไรกับคนตา...