Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 10

สุ่ยซู่ถือดอกโบตั๋นสีสดใสไว้ในมือ ยกมันขึ้นอย่างนุ่มนวลด้วยสองมือราวกับกำลังบูชาสิ่งศักดิ์สิทธิ์ ดวงตาที่ทั้งยิ้มและไม่ยิ้มกวาดมองไปรอบๆ สายตาที่เปี่ยมด้วยความคาดหวังและความอยากรู้อยากเห็นของผู้คนตกอยู่ในสายตาของนาง โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อสายตาของนางเหลือบไปสบกับร่างในชุดสีฟ้าที่ยืนเงียบๆ อยู่ข้างภ...