Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 59

"ฉันทนไม่ไหวแล้ว"

"อืม ฉันรู้ เธอมาเถอะ ฉันรับได้จริงๆ" จากในกระจกเห็นได้ว่าเฉินเหยาขมวดคิ้วแน่น สีหน้าเจ็บปวด

ความรู้สึกมาถึงจุดหนึ่ง เขาก็ควบคุมตัวเองไม่ได้อีกต่อไป เริ่มขยับ เฉินเหยาร้องไห้ออกมาทันที ทิ้งตัวลงนอนคว่ำ

ตอนที่จางหยวนหยุด เฉินเหยายื่นมือมาจับแขนเขาไว้ "ฮือๆๆ... อย่าเพิ่งขยับ ปล่อยให้...