Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 307

เสียงสะอื้นไห้ดังมาเป็นห้วงๆ ฉันเดินตามเสียงไปจนพบว่าชินเฟยกำลังนั่งยองๆ ร้องไห้อยู่ตรงมุมห้อง

เมื่อครู่เพราะห้องมืดเกินไป แต่ตอนนี้แสงจากดาดฟ้าส่องลงมา ฉันถึงได้สังเกตเห็นว่าหน้าอกของชินเฟยช่างอวบอิ่มเหลือเกิน และภายใต้แสงนั้น เสื้อผ้าของเธอดูเหมือนโปร่งแสงไปครึ่งหนึ่ง

ฉันอดกลืนน้ำลายไม่ได้ ก่อ...