Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 1194

ความลำบากของฉันมีแค่พวกเขาเท่านั้นที่เข้าใจดีที่สุด

ตอนที่เหมยจื่อยังอยู่ห่างจากฉันแค่สองเมตร ฉันกลับถูกหวังหม่าจื่อดึงตัวไปเงียบๆ

"จินสุ่ย?" เหมยจื่อพบว่าเป้าหมายหายไป

ฉันรีบปรบมืออีกครั้ง

คราวนี้เหมยจื่อเข้าใจแล้วว่าฉันเคลื่อนที่ไป

"จินสุ่ย ฉันจะหาเธอให้เจอ ฉันจะทำได้!" เหมยจื่อฟังเสียง แล้วหมุนตั...