Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 60

ฉันยิ้มบางๆ

ลินเสี่ยวหมิ่นรู้สึกงุนงง จ้องมองฉันแล้วถาม "นายยังยิ้มได้อีกเหรอ?"

"คนเรานี่นะ!" ฉันหยุดชั่วครู่ก่อนพูดต่อ "คนเรา ไม่มีบ้านก็ได้ ไม่มีเงินก็ได้ แต่จะไม่มีความรู้จักพอไม่ได้ ลินเสี่ยวหมิ่น เธอก็ดูแลตัวเองให้ดีแล้วกัน!"

ลินเสี่ยวหมิ่นขมวดคิ้วแน่น "นายหมายความว่าไง? พูดเหมือนมีปรัชญาล...