Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 461

แต่พอลิ่นฮ่าวโอบเฉิงเฉิงเดินมาถึงบันได เฉิงเฉิงก็ทนไม่ไหวแล้ว ร่างของเธอค่อยๆ เลื่อนลงจากเอวของลิ่นฮ่าว มือเล็กๆ เอื้อมไปเกาะราวบันไดไว้

เฉิงเฉิงหอบหายใจเบาๆ พลางเอ่ย "ฉันทนไม่ไหวแล้ว ลิ่นฮ่าว ตรงนี้แหละ เร็วสิ" เธอพูดพลางก้มตัวถอดกระโปรงสั้นลง

ผิวขาวผ่องของเธอดูบอบบางราวกับสัมผัสเบาๆ ก็อาจทำให้ช้...