Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 220

"อ๊ะ!"

เมื่อหลินเห่าเหยียบลงไปหนึ่งที น้ำเมือกก็กระเซ็นกระจาย ส่วนที่เหลือของมันดูเหมือนกิ่งไม้ไร้วิญญาณ ดิ้นทุรนทุรายไปตามสัญชาตญาณ น้ำเมือกกระเซ็นเปรอะเปื้อนทั่วร่างของเสวียฝู

"น่าขยะแขยงจริงๆ นี่มันอะไรกันแน่?" เสวียฝูสะดุ้งตื่นจากความฝัน ยังไม่ทันได้ชื่นชมความงดงามในฝัน เมื่อเห็นน้ำเมือกเหนี...