Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 1002

เยเฟยพูดเล่าให้หลินฮ่าวฟังพลางใช้มือน้อยๆ ลูบไล้อยู่บนอกของเขาเบาๆ

มือเล็กๆ ของเยเฟยนั้นราวกับมีเวทมนตร์อันไร้ขีดจำกัด ทำให้จิตใจของหลินฮ่าวสงบลงได้ในพริบตา

"ฉันรู้แล้ว!"

"หลินคนเก่ง พวกเราเดินทางมาถึงจุดนี้ได้ไม่ใช่เรื่องง่ายเลยนะ และหนทางข้างหน้าที่เราต้องเดินอาจจะยาวไกลกว่านี้อีก เราเลยไม่อาจย...